ŁASKA – dosłownie znaczy doświadczenie daru, który otrzymaliśmy, doświadczenie spotkania z Towarzystwem. Kim jest Towarzystwo? W każdym z nas jest pragnienie odkrycia, zrozumienia racji swego życia. Poprzez spotkanie z Towarzystwem doświadczamy, że moim ja jest relacja z nieskończonością. Jednak to co powoduje, że nasze Towarzystwo jest jedynym, nie leży w naszych zainteresowaniach, ale w tym, że droga do naszego przeznaczenia jest możliwa. Dlaczego? Prawdziwy powód zawsze dotyka naszych słabości. Spróbujmy porównać to ze swoim zżyciem. Sami nie jesteśmy w stanie realizować drogi do naszego przeznaczenia. W nas jest pewna rana, która nie pozwala iść za tym pragnieniem,. Objawia się różnie: nuda, lenistwo, powierzchowność, małoduszność, niezdolność do bycia tym, kim chcę być. Natomiast w naszym Towarzystwie jest możliwe to pójście, bo w nas istnieje Obecność (inna od nas), która przebacza i pozwala iść za. My widzimy nasze ograniczenia, ale ta obecność pomaga nam patrzeć w górę i iść za bez wahania – to jest doświadczenie przebaczenia. To jest największa cecha naszego Towarzystwa. Ktoś jest z tobą pomimo twojej grzeszności i małości – normalnie jest to niemożliwe, ale to jest doświadczenie Obecności Chrystusa. Chrześcijaństwo jest więzią, która Chrystus ustalił z tobą. Powiedzenie tak tej więzi jest decyzja na istnienie. Powiedzieć tak temu Towarzystwu. Dopóki nie będziemy doświadczać tego przebaczenia nie będziemy wolni – grzech będzie przed nami.

To doświadczenie budzi w nas pozytywność Ĺźycia. Jesteśmy powołani do tego, aby Ĺźyć ta pozytywnością w kaĹźdej chwili – takĹźe w chwilach smutku i beznadziei. ĹšMIAŁOŚĆ (zuchwałość) jest to podstawowa cecha człowieka, ktĂłry ma pasje do swego Ĺźycia. Taki człowiek nie boi się rzeczywistości, ale jest zdolny do objęcia jej w całości – ze wszystkim, co ona ze sobą niesie. Nasza przyjaźń nie sprawi, Ĺźe nasze Ĺźycie stanie się walka pomiędzy realizacja naszej osoby a ucieczka od niej ( w marzenia, projekty…). Zobaczenie, Ĺźe Ĺźycie jest walką, to juĹź dobry początek. Jeszcze raz spĂłjrzmy na plakat wielkanocny: widzimy śmiałość dwĂłch osĂłb wiosłujących do drugiego brzegu (dla nas to cel naszego Ĺźycia). JeĹźeli oni zapominają dlaczego płyną, to mają za sobą trzecią Osobę – Chrystusa. Dla nas ta trzecią osobą jest nasze Towarzystwo, nasza przyjaźń.

Myślę, że to orędzie jest dla nas dzisiaj konieczne do zrobienia kroku do przodu. Ponieważ pomaga nam wejść w rzeczywistość, w której żyjemy, porusza nas do walki o życie nasze i tych, którzy są obok nas. Z łaski rodzi się zuchwałość! Nie pozwólmy, aby łaska ta była dana nam na darmo.