Spotkaliśmy się 14 lipca w Zębie koło Zakopanego, aby spędzić razem kilka niezapomnianych dni. Było nas 27 osób z różnych miast – Jeleniej Góry, Krakowa, Lądka Zdroju, Legionowa, Lublina, Nysy, Opola i Zdzieszowic. Naszym „przewodnikiem” był ks. Jerzy Krawczyk z Nysy.

Wspólne zabawy, posiłki, wędrówki, msze święte i rozmowy były okazja do głębszego przezywania spotkania z Bogiem i drugim człowiekiem. Pytania postawione przez ks. Jurka: „kim jestem?, jaką drogą idę, w co wierzę?, czym dla mnie jest Ruch?”, zmobilizowały nas do szukania sensu we wszystkim co robimy.

Dużo rozmawialiśmy o swoich problemach: otwartości, jedności, zaangażowaniu. O życiu, które układamy sobie bez Boga, uważając, że jesteśmy samowystarczalni.

W czasie wędrówek po Tatrach odkrywaliśmy ślady Boga w pięknych widokach, we wspólnej modlitwie, kubku wody czy kromce chleba. W każdym z nas.

„Przy braku uwagi mozna by powiedzieć, że nic nadzwyczajnego się nie stało. Obóz taki jak inne. Te same problemy. Ale tak nie było!" - podsumował Waldi. Staliśmy się bogatsi o nowe doświadczenia. Spotkalismy ludzi, którzy nam coś dali. Przez to, że poznaliśmy ich, poznaliśmy także siebie. Postawilismy sobie trudne pytania, na które nie znajdziemy odpowiedzi w podręcznikach szkolych. Znajdziemy je w nas, jeżeli będziemy poszukiwać. Obózj już się skończył, ale ten koniec jest jednocześnie początkiem czegoś większego. Jest dobrym elementem Bożego planu wobec nas. Początkiem naszej przyjaźni, większej niż zwykła, bo darowanej przez Chrystusa.

Dziękuję Bogu za łaskę tego spotkania. Dziękuje Wam wszystkim za Waszą obecność!