To będzie Meeting peryferii. Nie tylko tych fizycznych, gdzie endemiczna bieda, wojny i tysiące kryzysów wstrząsających nieustannie światem zmuszają miliardy osób do życia w ciągłej niepewności. Ale także tych egzystencjalnych, równie drogich – od zawsze – papieżowi Franciszkowi i bardziej nieuchwytnych, trudniejszych do wybadania. Ponieważ są wszędzie tam, gdzie ludzkie serce jest dalekie od tego, czego poszukuje. Mogą to być peryferie campusu uniwersyteckiego, znajdującego się w sercu Stanów Zjednoczonych, nie mniejsze od argentyńskiej faweli albo szkoły położonej pośród syberyjskich stepów, o czym można się przekonać na następnych stronach.

W Rimini, między 24 a 30 sierpnia, będzie się rozmawiać o tym wszystkim. Na to wszystko będzie się patrzeć. Co pozwala człowiekowi żyć wszędzie i poszukiwać szczęścia – pełni – w każdych warunkach? Co go podtrzymuje? Dlaczego pierwszą, największą pomocą paradoksalnie może być to uwarunkowanie, to znaczy okoliczności, w których się żyje, rzeczywistość? I co się wydarza, kiedy w tych okolicznościach, na peryferiach, wydarza się chrześcijaństwo, to znaczy najbardziej nieprzewidywalny fakt, poprzez który Przeznaczenie postanowiło nam towarzyszyć?

Zobaczymy to podczas Meetingu. Możemy zacząć to dostrzegać w tych peryferyjnych historiach. Niektóre zostaną opowiedziane także w Rimini, inne nie. Wszystkie jednak pomagają zrozumieć, dlaczego – jak pisał ksiądz Giussani – „Przeznaczenie nie pozostawiło człowieka samym”.