Menu strony Strona główna Śladów
   
Ślady > Archiwum > 2012 > wrzesień / paĹşdziernik

Ślady, numer 5 / 2012 (wrzesień / paĹşdziernik)

Meeting

Ks. Julián Carrón. Podstawowa sprawa, na której powinniśmy się skupić


Drodzy przyjaciele,

gdy dziś rano myślałem o waszych gorączkowych przygotowaniach do Meetingu, ogromnym umocnieniem stało się dla mnie przeczytanie wiadomości napisanej własnoręcznie przez Papieża. Benedykt XVI po raz kolejny wykonał w naszym kierunku pełen serdeczności gest, wskazując, na jakiej podstawowej sprawie powinniśmy się skupić, by nie zejść w tym pełnym zajęć tygodniu na manowce: zostaliśmy „stworzeni dla nieskończoności”. W tych słowach otrzymujecie ciepło i światło, które pozwolą wam stawić czoła wszystkim obowiązkom.

Niezmierną wdzięcznością przepełnia fakt, Ĺźe moĹźemy co dzień rano patrzeć na siebie ze świadomością, iĹź „wielkość oraz najwyĹźsza godność człowieka” polega na relacji z nieskończonością, Ĺźe to pragnienie ogarniające „kaĹźde włókno mojego ciała”, ktĂłrego nie moĹźe usunąć Ĺźaden grzech, odnajduje odpowiedĹş w „radosnym odkryciu, Ĺźe jesteśmy dziećmi BoĹźymi”! Tylko mając taką świadomość siebie moĹźemy przeĹźywać „życie jako powołanie”. Wszystkie wyzwania, na ktĂłre natkniemy się w ciągu tych dni (od gorąca panującego na parkingu i w kuchni, poprzez pokorne zaangaĹźowanie w utrzymywanie czystości, po wyzwania bardziej widoczne, na scenie) są nam dane właśnie po to, by zwiększyć tę świadomość. „Nic więc nie jest banalne czy teĹź nieznaczące na drodze Ĺźycia oraz świata”, przypomina nam PapieĹź. Wręcz przeciwnie, „kaĹźda rzecz, kaĹźda relacja, kaĹźda radość, jak rĂłwnieĹź kaĹźda trudność, znajduje swoją ostateczną rację w byciu okazją do relacji z Nieskończonością, głosem Boga, ktĂłry nieustannie wzywa nas i zaprasza do tego, byśmy podnieśli wzrok, odkrywali w przylgnięciu do Niego ostateczne spełnienie naszego człowieczeństwa”.

Okazujmy się dla siebie wzajemnie przyjaciółmi, podtrzymując się w tej drodze oczyszczenia z wszelkiej „fałszywej nieskończoności”, by móc świadczyć wobec wszystkich, którzy nas spotkają w tym tygodniu, o tym, co czyni „życie naprawdę wolnym i pełnym”: że „zasadniczą kwestią nie jest więc wyeliminowanie konstytuującej człowieka zależności, ale skierowanie jej ku Chrystusowi, który jako jedyny może uczynić nas naprawdę wolnymi”.

Wdzięczny za świadectwo waszego poświęcenia, by móc wołać do wszystkich o nadziei, jaką przynosimy w naszej słabości, życzę wam dobrego Meetingu


Polska strona Ruchu CL   |   Kontakt z redakcją