Zakłócenia rzeczywistości. „Konkretne i obiektywne, najokrutniejsze,” jak napisał Hiszpan José Ángel González Sainz mówiąc o tych tygodniach. Zawsze tu były. Ale w jakiś sposób „ich większa lekkość pozwala nam nie patrzeć na nie twarzą w twarz”. Teraz nagle eksplodowały.  Stały się „żarzące”. Nie pozostawiają nas w spokoju. I proszą, żeby się im przyjrzeć, szczególnie dzisiaj, ponieważ jesteśmy na rozdrożu. Każdy w jakiś sposób chce „ruszyć ponownie”: wrócić na swoje drogi, do codziennych zadań, aktywności, przytulać znajomych… Ale jest warunek, który sprawi, że to wydarzy się naprawdę. Chodzi o to, że żyjąca ludzkość zaczyna od nowa, obudzona okazją, której doświadcza przez nieoczekiwane pytania. Krótko mówiąc, pytania nie umkną dzisiejszym wyzwaniom i ich nie umknie powrotowi do znanej nam rzeczywistości. Jest to temat, któremu stawiamy czoła na tym „pierwszym planie”, prowadząc dialog z osobami z różnych światów. Oprócz Gonzáleza Sainza i Mauro ukaże nam się amerykański poeta Paul Mariani. Kolejny ważny tekst to wywiad z Maurizio Maggianim, jednym z najbardziej znanych włoskich pisarzy, ale przede wszystkim osobą o prawdziwej, szczerej głębi, o solidnych korzeniach, jak jego ziemia, którą tak bardzo kocha. Następnie krótki przegląd opinii, które pojawiły się w ostatnich dniach w gazetach na całym świecie Są to refleksje osób, które pozwoliły się sprowokować do końca. Kolejne historie i świadectwa włoskich Banków Solidarności wezwanych do wysiłku, by pomóc biednym, lecz także świetna okazja, aby dowiedzieć się więcej o ich działalności. Pojawi się także świadectwo Kacpra, który na co dzień studiuje w Niemczech, i jego pytanie o sens zawodu, jaki wykonuje. To, do czego jesteśmy szczególnie w tym numerze zaproszeni, to świadectwa polskich studentów z czasu kwarantanny i ich odpowiedź na pytanie: „Co nas wyrywa z nicości?”.