Cały wysiłek władzy raz dominującej kultury skupia się na zdławianiu podstawowych ludzkich praganień poprzez umiejętne ich osłabianie i wygaszanie... Początkiem walki przeciwko owej władzy jest więc ujawnienie swoich pragnień, świadomośc ich posiadania i wyrażanie. Dzisiaj trudno być sobą, gdyż włądza w pewien sposób zafałszowała prostotę natury (w łacińskim znaczeniu "ubóstwo serca") oraz pierwotny kształt serca. Zatem ubóstwo serca zwycięża władzę, tym samym potwierdza nieugięte pierwotne, charakteryzujace nas pragnienia: wymóg prawdy, szczęścia, sprawiedliwości i miłości. Bogactwem człowieka ubogiego jest prośba, żebranie mające źródło w pragnieniu. jednakzę tym, co egzystencjalnie umożliwia człowiekowi uświadamianie sobie potrzeb własnego serca i ich potwierdzanie jest ewagneliczne spotkanie, to znaczy spotkanie z obecnościa zdolną odnowić żywotność społeczeńśtwa, czyli spotkanie Chrystusa z Zacheuszem.