Kapłańskie dłonie namaszczone miłością i miłosierdziem

Spoglądam na nie codziennie gdy sprawuję Eucharystię

Wzniesione ku górze wielbią Boga złączone na piersi jednoczą wszystkich w modlitwie

Te same dłonie w sakramencie Chrztu św. objęły mnie Tajemnicą Kościoła

Gdy zaś w dziecięcej niewinności stanęłam przed Tabernakulum otworzyły przede mną źródło życia

Wśród krat konfesjonału udzielają mi nieustannie przebaczenia

Błogosławią w radości i trudach

Podnoszą mnie zwaloną ciężarem grzechu i słabości

Przygarniają do serca w chwilach bólu i rozpaczy

Te same dłonie wsparte klęczniku przekładają strony brewiarza