Dziennik księdza Didimo Mantiero, człowieka wielkiej wiary z Bassano, zmarłego w 1991 roku, nosi tytuł Il volto più vero [Prawdziwsze oblicze]. Dzięki umiłowaniu Chrystusa autor zapisków założył wspólnotę La Dieci. W następnych latach powstał Rząd Młodych i szkoła Kultury Katolickiej. Dziś są one doświadczeniem gromadzącym młodych i dorosłych wokół dzieł wiary związanej z życiem, animowanych przez Ruch. Ten ostatni potrafił przejść przez pięćdziesiąt lat historii – świeckiej i kościelnej – zachowując początkową autentyczność, dzięki której jest kochany i błogosławiony przez Jana Pawła II.

Podobnie stało się z Międzynarodową Nagrodą Kultury Katolickiej, w 2003 r. odbyła się jej XXI edycja. Pod mostem w Bassano przechodzili już Nausola i Del Noce, kard. Ratzinger i Messori, Biffi i ks. Giussani, Corti i Muti. Tym razem przewodnictwem profesora Gianfranco Morra (nagrodzonego w 1983 r.), wybrano dwóch przedstawicieli międzynarodowego środowiska bankowców: dyrektora Banku Włoskiego Antonio Fazio i Hannę Gronkiewicz-Waltz byłą dyrektor Narodowego Banku Polskiego, obecnie dyrektor Banku Europejskiego Odbudowy i Rozwoju.

Obecni 15 listopada w Audytorium Instytutu Graziani w Bassano duchowi synowie ks. Mantiero, główni bohaterowie przedsięwzięcia, Sergio Martinelli i Giovanni Scalco, redaktor książki ks. Didimo opublikowanej przez Wydawnictwo Rizzoli, byli wzorem dyskretnego towarzyszenia rozwijającemu się wydarzeniu.

Bp Ardura: cenny wykład

Na uroczystość wręczenia nagród przybył także bp Ardura sekretarz Papieskiej Rady Kultury. Stolica Apostolska od początku angażowała się w podtrzymywanie dzieła La Dieci. W słowie wstępnym do ceremonii gość podkreślił wyjątkowość wydarzenia „wyróżniającego się w kulturze europejskiej, naznaczonej zagubieniem pamięci, agnostycyzmem praktycznym i indeferentyzmem religijnym, jasnym odwołaniem do katolicyzmu”. Zdaniem bpa Ardury szkoła z Bassano wnosi cenny wkład „czyniąc głos kultury katolickiej słyszalnym na wszystkich areopagach trzeciego tysiąclecia”, nie pomijając środowiska finansistów i bankowców, o czym świadczą nagrodzeni, „którzy pomagają odczytywać mechanizmy zmian ekonomicznych w świetle wiary w Chrystusa”.

Raffaello Vignali, dyrektor Towarzystwa Dzieł, mĂłwił o „bliskim pokrewieństwie wewnętrznym z postawą ks. Didimo. Charyzmat przywołuje charyzmat, jedność charyzmatĂłw cechuje całe Ĺźycie ludu”. Takie pokrewieństwo powołało do  Ĺźycia szkołę wzajemnej pomocy. Działalność tej szkoły propagowali wspĂłlnie mieszkańcy Bassano i Towarzystwo Dzieł.

Hanna Gronkiewicz-Waltz

Hanna Gronkiewicz-Waltz złożyła świadectwo o swoim życiu przechodząc w zaprezentowanej wypowiedzi od czasów ustroju komunistycznego przez okres Solidarności do upadku Muru i wejścia w struktury Europejskie. „Jestem przekonana – powiedziała – iż każdy z nas może wszędzie być świadkiem wiary”, także w Banku Narodowym, wśród pieniędzy i transakcji związanych z inwestycjami. Mówiąc o zadaniu chrześcijan w nowej Europie Gronkiewicz-Waltz zauważyła, ze bycie mniejszością nie musi prowadzić do zniechęcenia. „Dwa tysiące lat temu garstka mężczyzn i kobiet, uciekając z Jerozolimy przed prześladowaniami, zapoczątkowała chrześcijaństwo na naszym kontynencie. Wytrwali w wierze zachowując nadzieje wbrew nadziei. Wierzę, że i nam dziś wystarczy nadziei”.

Antonio Fazio

Następnie poznaliśmy Antonio Fazio. Po uczczeniu pamięci Ĺźołnierzy poległych podczas „pełnienia misji pokojowej” w Nassirii, wspomnieniu dokonanych niedawno zamachĂłw w synagogach istambulskich, Fazio zaprezentował lekcję ekonomii. W wypowiedzi odwołał się do myśli św. Tomasza z Akwinu, ulubionego przez siebie autora. „Społeczeństwo opiera się na sprawiedliwości i prawdzie – są one dostosowywaniem wynagrodzenia do wysiłkĂłw i zasług. Praca to narzędzie efektywnego udziału w Ĺźyciu społecznym, dla rozwoju osĂłb i prawdziwego urzeczywistniania demokracji”. UmoĹźliwienie młodym odpowiedniego przygotowania do udziału w Ĺźyciu społecznym i podjęcia pracy jest niezbędne. Wyjaśnił, Ĺźe gdy idzie o zasady ekonomiczne to „etyka nie jest czymś, co pojawia  się po zadziałaniu rynku, ale stanowi istotny element jego dobrego funkcjonowania. Przed wszystkim, co dotyczy działania gospodarki znajduje się osoba. Nie jesy ona jednostką „zamkniętą w poszukiwaniu własnej korzyści, ale kimś otwartym na relacje z innymi i wspĂłlne dobro”. Nie zabrakło refleksji o polityce. „Kto jest wybrany do pełnienia funkcji publicznej powinien spełniać ją według zdolności i zalet moralnych: secundum virtutem”. Na koniec Fazio nawiązał do spraw jedności Europy: „W obrazie Starego Kontynentu, takĹźe w waĹźnych działaniach związanych z pracami nad konstytucją, rozpoznanie podstawowej wartości, jaką jest przesłanie chrześcijańskie, nie moĹźe pozostawać na uboczu, być traktowane jako zagadnienie marginalne”.

Hołd dla La Dieci

Przyjmując złoty medal Gronkiewicz-Waltz podziękowała za nagrodę powstałą z zaangażowania małej grupy La Dieci. Twórcy nagrody przypomnieli, że pamiętają, że „Chrystus nie założył wielkich partii, chciał, by powstały małe grupy, wprowadzające w życie Jego prawdę i przemieniające nią świat”.

Na zakończenie uroczystości przewodniczący Szkoły Kultury Katolickiej, adwokat Gabriele Alessio wyjaśnił, że „jedyną, znaną nam kulturę katolicką opisał św. Paweł: «Postanowiłem będąc wśród was nie znać niczego więcej jak tylko Chrystusa, i to ukrzyżowanego». Istotą tej nagrody i naszego stowarzyszenia jest wiara, czy może lepiej pragnienie, by wierzyć coraz głębiej. Decyduje również pragnienie słuchania Papieża nauczającego, że „wiara, która nie staje się kulturą nie jest w pełni przyjęta, ani całkowicie przemyślana, czy doświadczana”. Alessio przypomniał: „traktujemy tę nagrodę, podobnie jak każde nasze działanie, od zaangażowania politycznego po wychowawcze, jako służbę Kościołowi i wyraz uznania dla każdego człowieka”.

Ks. Didimo Mantiero urodził się 21.06.1912 r. w Novoledo. W 1937 r. przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął intensywną działalność katechetyczną w Bassano della Grappa i w Valdagno. Realizując swój projekt duszpasterski utworzył w 1962 r. Rząd Młodych. Jego metoda wychowawcza ma na celu przygotowanie młodzieży do odpowiedzialnego zaangażowania w życie na wszystkich płaszczyznach. Opiera się ona na katechezie i działalności stowarzyszenia La Dieci (Dziesięciu). Ks. Mantiero inspirowany biblijnym opisem rozmowy Abrahama z Bogiem, w której Bóg obiecał ocalić Sodomę, jeśli znajdzie w mieście dziesięciu sprawiedliwych, zgromadził osoby gotowe ofiarować Bogu jeden dzień tygodnia za młodzież parafii. Tak wśród najstarszych i chorych powstało nieformalne stowarzyszenie. Działa ono z zachowaniem dyskrecji. W tym środowisku w 1981 r. powstała Szkoła kultury katolickiej, a w 1983 r. ufundowana została narodowa, a potem międzynarodowa nagroda. Ks. Didimo zmarł 13.06.1991 r.

Dowiedziałem się, że w Bassano del Grappa pewien kapłan zainicjował przyjaźń chrześcijańską, opartą na naśladowaniu Abrahama w jego dialogu z Bogiem, jakby prowokującym miłosierdzie. W pierwszej chwili wydawało się to cudem. Natychmiast rozpoznałem typ doświadczenia kościelnego wyrażający w swojej wyjątkowości tradycję, w której byłem wychowywany od dziecka. „Synowie” księdza Didimo Mantiero należą do moich najdroższych przyjaciół. Jestem wdzięczny księdzu Didimo za stworzenie realnego bractwa stanowiącego, poprzez dyskrecję La Dieci, duszę Rządu Młodych i Szkoły kultury katolickiej. Dzieła te mówią wszystkim o pięknie chrześcijańskiego życia.

(L. Giussani w: Didimo Mantiero, Il volto piĂš.Diari, Bur, Mediolan 2002)

Komuś, kto spotkał te stowarzyszenia trudno nie ulec ich urokowi i żywotności, niema tu niczego ekscentrycznego, żadnego przymusu, żadnej ideologicznej zaciętości. Jest natomiast chrześcijańska radość. Z radości i mocy Ewangelii pochodzi ludzkie zaangażowanie.

(J. Ratzinger w: L. Grygiel, La „Dieci” di don Didimo Mantiero, San Paolo, Alba 1995)