Na wyjazd do Paryża namówił mnie mój proboszcz parafii św. Kazimierza w Krakowie ks. Józef Jończyk, z którym wcześniej analizowaliśmy orędzie Ojca Świętego przed XII Światowym Dniem Młodzieży.

Często zastanawiałem się dlaczego właśnie Paryż.

W orędziu na Światowy Dzień Młodzieży Ojciec Święty pisze między innymi, że spotykamy Jezusa „w olbrzymich metropoliach gdzie miliony istot ludzkich często żyją obok siebie jak obcy…”

Może właśnie o to chodzi. Paryż jest taką metropolią gdzie Kościoły są puste. Wiara schodzi tam na dalekie miejsce. Być może Ojciec Święty chciał przywrócić wiarę mieszkańcom tego miasta.

Początkowo czułem się trochę niepewnie. Nie znałem absolutnie nikogo z osób wyjeżdżających. Z ks. Jarkiem Nitkiewiczem z Wrocławia kontaktowałem się jedynie telefonicznie.

Dobrze, że zdecydowałem się pojechać. Spotkałem wieki młodych ludzi naprawdę wierzących i znających prawdziwy cel i sens tego wyjazdu.

Odpowiadając na słowa „Nauczycielu - gdzie mieszkasz? Chodźcie a zobaczycie” pojechałem i zobaczyłem, że Chrystus był w naszej wspólnocie, we wspólnych przejazdach, posiłkach, chodzeniu, we wspólnych modlitwach, Mszach Świętych, Drodze Krzyżowej, a także na placu, gdzie milion ludzi wspólnie czuwało wraz z Piotrem Naszych czasów.

Naprawdę było warto być tam by doświadczyć wspaniałości wspólnoty jaką tworzymy w Chrystusie.

Piotr, KrakĂłw