To "tak", które się rodzi w momencie spotkania z wydarzeniem chrześcijańskim, musi się potem wyrazić w różnych miejscach, w których człowiek żyje, w różnych odniesieniach, które stanowią całą tkankę jego życia. Dlatego jesli odpowiadam to "tak", to tym samym angażuję się, cała moja osoba angazuje się, ponieważ to ona jest tym centrum całego świata, ona angażuje ten świat,w który jestem wpisany.

To się juz przedtawia jako pewna odpowiedzialność, jako pewien wymóg, jako pewna perspektywa.

Piękno życia polega nie na tym, że się coś wypracuje, ale na tym, że się nieustannie idzie za. A ponieważ się idzie za i jest ten, kto prowadzi - to jest nadzieja.

To, co spotkaliśmy jest dla wszystkich.

* Pamiętajcie, że wszyscy, których spotykacie, choćby nawet zgrzytali zębami, potrzebują tego najbardziej.

* Pamiętajcie, że aby trwać w tym wydarzeniu warto postawić sobie na stole wszystko, wszystko - do największej ofiary.

* Pamiętajcie, że nie damy rady tego uczynić, jeżeli nie będziemy razem.

Towarzystwo jest nieodzowne!