Co roku nasza Fundacja w miesiącach letnich organizuje wakacyjne wyjazdy dla dzieci z biednych rodzin. W tym roku oprócz wyjazdów zorganizowana została po raz pierwszy półkolonia w Domu Fundacji. Od poniedziałku do piątku, przez dwa miesiące od 9.00 do 14.00 dzieci były zapraszane, aby razem z nami przeżyć ten czas. Każdy dzień rozpoczynał się wspólnym pacierzem i śniadaniem. Potem dzieci słuchały opowiadań o świętych i próbowały malować na temat opowiadania, wzbogacając rysunki swoją fantazją. Do obiadu, który kończył wspólny dzień, robiliśmy różne rzeczy w zależności od pogody. Gdy było upalnie chodziliśmy na basen. W mniej upalne dni organizowaliśmy wycieczki (były trzy), lub chodziliśmy na boisko. Tam oprócz gier i zabaw robiliśmy konkursy, których było bardzo wiele. W deszczowe dni oglądaliśmy filmy. Były to bardzo ważne chwile, gdyż stanowiły okazję do zwrócenia uwagi na to, co piękne, dobre i wartościowe w filmach. Centrum każdego dnia stanowił Anioł Pański, odmawiany w intencji przyjaciół, dzięki którym dzieci mogą się spotykać. W wolnych chwilach dzieci uczyły się pracować, nie tylko przy porządkowaniu domu, ale również przy pracach polowych. Największa radość sprawiało mi nieustanne ubogacenie jedności z tymi, którzy przychodzili na spotkanie z dziećmi. To stykanie się przypominało rację ukazania dzieciom tego, co stanowi źródło wszystkiego co robię, co czyni moje życie innym, a pobyt na półkolonii piękniejszym. Z tej jedności rodziła się większa odpowiedzialność i troska o to, aby każda chwila ukazywała Pana Jezusa. Troska o jak najlepsze przygotowanie każdej chwili dnia miła tez na celu ukazanie dzieciom tego, co mnie spotkało. Doświadczyłem, że ta troska jest wdzięcznością Panu Jezusowi za Jego miłość i łaskawość tak konkretną w charyzmacie Ruchu.