Bogu naszemu chwała i cześć za obecność pośród nas, za każdą Jego interwencją w nasze życie, wreszcie za dar przyjaźni w Jego imię.

Pragnę się podzielić moją radością jakiej doświadczyłam przez okoliczność święceń kapłańskich mojego przyjaciela ks. Janusza Dołhuna, którego poznałam przez Ruch i w Ruchu. Przez ten konkret więzi Chrystusowych, całkowicie darowanych z łaski Pana mogę spojrzeć na dar kapłaństwa w sposób zupełnie nowy, zachwycić się tajemnicą tej szczególnej obecności Boga w Kościele w osobie kapłana i w jego posłudze. Teoretycznie do tej pory zdawałam sobie sprawę z tego czym jest kapłaństwo, ale dopiero w twarzy przyjaciela, z którym przeszło się kawałek wspólnej drogi, nadało owej teorii nowe tchnienie. Z takim sercem pełnym radości i wdzięczności pojechaliśmy z ks. Januszem do Legnicy na uroczystość 20-lecia kapłaństwa ks. Józefa Adamowicza. Spotkanie z tym, który prowadzi nas wspólną drogą Ruchu nadało znaczenie wszystkiemu co było przed i co jest teraz w drodze przyjaźni. Wspomnienie tajemnicy obcowania świętych przez osobę ks. Zdzisława Seremaka i ks. Ricci dopełniło przeżywanie tych więzi, których sami nie wybieraliśmy, które były i są łaską spotkania. Nie było więc przypadku, że święcenia kapłańskie ks. Janusza wypadły w dzień drugiej rocznicy śmierci ks. Zdzisława.

Jak ważna jest owa tajemnicza Obecność Chrystusa w tej prostej przynależności, w tej prostej przecież metodzie pójścia za … Modlę się o swoją przynależność by wzrastała, ale i za wszystkich kapłanów i tych którzy przygotowują się do tego sakramentu. Szczególną pamięcią otoczmy tych, którym Chrystus objawił się w Wydarzeniu Ruchu, błagajmy Pana o jedność i coraz większą przynależność.

Teresa Tomas