Podczas wizyty na zeszłorocznych rekolekcjach Bractwa ksiądz Kardynał powiedział: «wasza droga jest droga prawdziwej komunii i uczestnictwa… które staje się posłannictwem ewangelizacyjnym i obecnością przekształcającą społeczeństwo». Czy mógłby Ksiądz przybliżyć znaczenie owej «drogi», która określa zadanie Bractwa?

Starałem się podkreślić te trzy idee, które są mi bardzo drogie, ponieważ przedstawiają syntezę Christifideles Laici i wyrażają tajemnicę Kościoła – komunii misyjnej, a mianowicie: chrześcijanie świeccy na drodze do świętości wewnątrz Kościoła komunii umiejscowionej misyjnie w świecie jako «powszechny sakrament zbawienia».

Idea drogi świętości (wędrówki ku świętości) zjawiła mi się, przy tamtej okazji, pod wpływem wrażenia wywołanego zadziwiającą rzeczywistością piętnastu tysięcy członków Bractwa głęboko skupionych na rekolekcjach.

Idea komunii i uczestnictwa wydaje mi się być istotna ze względu na samą naturę Bractwa, powołanego do przezywania w Kościele – zarówno partykularnym jak i powszechnym – tajemnicy komunii trynitarnej.

W końcu, idea posłannictwa ewangelizacyjnego, poza tym, że uwypukla istotną naturę misyjna Kościoła, chce podkreślić specyficzna identyczność Bractwa, powołanego, aby żyć Chrystusem w świecie, uobecniać Go, pracować na rzecz głębokiej przemiany świata według wartości i wymogów Ewangelii.

Ksiądz Kardynał jest odpowiedzialny w sposób szczególny za animacje świeckich chrześcijan; jakiego wkładu oczekuje od takiego stowarzyszenia jak Bractwo?

Że pomoże świeckim, by byli rzeczywiście obecni i czynni w świecie jako «forma Chrystusa». że będzie przede wszystkim «szkołą świętości», gdzie uczniowie Jezusa uczą się słuchać i żyć Słowem Bożym i realizować je w codziennym życiu: żywe świadectwo Chrystusa. że pomoże «formować» świeckich w wewnętrznej jedności między wiara i życiem, kontemplacją i akcją. Ewangelia i obecność w środowisku rzeczywistości tego świata. Że zachęci do obecności i aktywności misyjnej świeckich chrześcijan na nowych areopagach, gdzie Chrystus ciągle jest «Bogiem nieznanym».

Jakie jest pierwszorzędne zadanie Bractwa w obliczu wzmagającej się dechrystianizacji, której ulega współczesny świat?

W konsekwencji tego, co powiedziałem wcześniej, wydaje mi się, że zadaniem pierwszorzędnym Bractwa jest dynamizm misyjny nowej ewangelizacji, zwłaszcza w obszarze kultury, szkoły i pracy, na polu socjalnym, ekonomicznym i politycznym, w środowisku uniwersyteckim i w relacjach międzynarodowych.

Życzyłbym sobie z całego serca, żeby te perspektywy misyjne i zaangażowanie kościelne Bractwa stawały się coraz bardziej znakiem płodności i nadziei w tym opatrznościowym momencie Kościoła dla świata.

tłum. ks. Joachim Waloszek